W powszechnym odczuciu rodziców i pedagogów szkodliwy wpływ takich przedstawień na dzieci i młodzież wydawał się zawsze wysoce prawdopodobny, jednakże sporadycznie’ przeprowadzane badania nie potrafiły tego w sposób naukowo przekonywający udowodnić. Toteż hipoteza, że agresja przedstawiona na ekranie pozostaje w bezpośrednim * związku przyczynowo-skutkowym z agresywnymi czynami popełnianymi poza salą kinową i że'< ekranowy obraz przestępczości przyczynia się do wzrostu przestępczości faktycznej, pozostawała raczej w sferze intuicyjnych’domniemań niż faktów. Dziś zbliżyliśmy się do przekonania, że związek między’ czynami agresywnymi oglądanymi na ekranie a. rzeczywistą agresją występującą w życiu istnieje, jest on jednak bardziej złożony,’ niż to’zakładali’zwolennicy tezy o relacji-przyczyno- wo-skutkowej.
