Przestępcy, zwłaszcza młodzi, często na przykład przyznają się, że z upodobaniem oglądają filmy (już to w kinie, już to na ekranie telewizyjnym) sensacyjne i kryminalne, a także wskazują filmy, które miały ich skłonić do dokonania danego przestępstwa lub dostarczyły informacji użytecznych technicznie w planowanym przestępstwie. Już w roku 1949, kiedy telewizja zaczynała dopiero- zdobywać ^amerykańskie domy, tygodnik „Saturday Review” doniósł o dziewięcioletnim chłopcu, który zaproponował ojcu, aby wysłać zatrute czekoladki nauczycielce,- która postawiła mu niedostateczny stopień, „bo widział w telewizji, jak mąż zgładził w ten sposób zawadzającą mu w jego planach żonę” — oraz o innym siedmiolatku, który przyłapany został na sypaniu do rodzinnego obiadu – tłuczonego szkła, aby — jak powiedział — sprawdzić, czy poskutkuje to równie dobrze jak^w telewizji.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply